سفر بین ستاره ای

سال 3057 زمینی

روز نهم

امروز ، روز تولد من و دقیقا  نه روز از ورودمان به این سیاره میگذرد. مدتی از گشت زنی و آمدنم به سفینه می گذرد و مشغول خواندن اطلاعات مورد علاقه ام در باره ی تمدنهای باستانی کره ی زمین هستم . آرشیوسفینه پر است از هر مطلبی که بخواهی ، طبق معمول کمتر کسی سراغ آنها می رود ولی هر موقع که نیاز به آنها پیدا کنی بسرعت در دسترس هستند.

ماموریت ما اکتشاف این سیاره و بررسی امکان حیات و نمونه گیری از آن است . برخلاف چند سیاره ی قبل ، اینجا با نوعی

تمدن پیشرفته روبرو شده ایم . موجوداتی که روی دو پا راه می روند و هوش سرشاری راجع به ریاضیات و هندسه دارند.

این را از روی ساختمانهای بسیار قدیمی میگویم که از وقتی وارد شدیم بشدت توجه مرا جلب کرده اند. بر طبق دستورات فرمانده تا امروز جز در یکی دو مورد از این موجودان که ربوده و به سفینه آورده ایم ، هرگونه تماس مستقیم با این موجودات

ممنوع بوده . این دستورات بشدت امنیتی هستند . بر اساس پروتوکل سفرهای بین سیاره ای ، بایستی پیش از هرگونه تماس با موجودات سیارات بیگانه و غیر بشری ، ابتدا از نظر وجود بیماری ها ی مشترک مطمئن شد .قانون دوم عدم  تداخل در پروسه ی طبیعی رشد بیولوژیک و اجتماعی موجودات بیگانه است.

کامپیوتر مرکزی بسرعت در باره ی زبان مورد استفاده ی این موجودات و راه سخن گفتن با انها در مغز این موجود جستجو

میکرد . پس از هیپنوتیز و اسکن  تخلیه ی اطلاعات ، کل زبان و فرهنگ بیگانه در دسترس اعضای سفینه قرار میگرفت . کافی بود چیپ کوچکی را در پورت اتصال پشت جمجمه فروببریم . در کسری از ثانیه به تمام اطلاعات  در حوزه ی صدا ، تصویر ، بویایی و لامسه مورد نظر دسترسی پیدا میکردیم و زبان آنها را بهتراز خودشان حرف میزدیم .

علیرغم ساختمانهای چند طبقه و بسیار عظیم ، به هیچگونه وسیله ی فلزی و یا آلیاژ برخورد نکردیم . خبری از هیچ دستگاه کنترل کننده بدست نیاوردیم . جامعه ی بومیان بسیار بدوی و ابتدایی است . با اسکن سیاره ، متوجه شدیم که بغیر از نقاط معدودی در عمق زیاد ، هیچ اثری از میدانهای مغناطیسی و یا پسماند الکتریکی وجود ندارد. خاطر جمع شدیم که با توجه به تکنولوژی بشری ، احتمال وجود هرگونه سلاح تدافعی و یا تهاجمی در حد صفر است. اما در بخش شمالی سیاره اثرات وحشتناکی حاکی از انفجار های گسترده و ذوب سنگ کوهها بچشم میخورد. آنقدر بزرگ و فراوان بودند که فرمانده حدس زد در زمانی کوتاه ، سیاره مورد هجوم کمربندی از سیارک ها و شهابسنگهای غول آسا قرار گرفته و باعث انفجارهایی با قدرت صدها تراکاد آمینون گشته ، اما گروه اعزامی تایید کرد که تراکم و دقت انرژی برخوردی چنان سریع و دقیق بوده که امکان برخورد کمربند شهابسنگ تقریبا منتفی است . شورای فرماندهی با بررسی تصاویر سه بعدی ، بیشتر به احتمال برخورد نظامی در گذشته ای دور گرایش پیدا کردند.

    

روز یازدهم

وجود کرم چاله ها امروز امری بسیار ساده و بدیهیست . ما هم از طریق یکی ز همین کرم چاله ها به این سیاره که با زمین

850سال نوری فاصله دارد آمده ایم و مطمئنا از همان طریق هم به پایگاه برمیگردیم. آنطور که در آرشیو تاریخی نوشته ، چندین قرون پیش، دستیابی به سرعتی بالاتر از سرعت نور ناممکن شمرده می شد. کل سفرهای فضایی انسان محدود به منظومه ی شمسی بوده که در مقایسه با ماموریت امروزی ما مثل اینست که از داخل خانه پا به داخل حیاط بگذاری .

اولین برخورد با موجودات بیگانه برای بشر آن روزها بسیار هولناک بوده . آرشیو خبر از وقوع جنگی می دهد که حدود بیست سال طول کشیده و در طی آن یک سوم از جمعیت زمین از بین رفته  گویا عده ای آن موقع فکر میکرده اند

که تنها موجود متفکر در کل جهان ، انسان بوده و هرگونه اقدام برای کاوشهای فضایی تابوی دینی بشمار میرفته . همین باعث جنگ و چندین حمله ی هسته ای علیه مناطق مختلف شده. تا زمانی که انرژی منفی و ضد ماده شناخته شد و پس از آن

آزمایش برای ایجاد خمش در فضا و زمان در لابراتوارهای مخفی اولیه شروع شده. چند سال پیش بعلت زلزله بخشی از یکی از همین لابراتوارهای باستانی دایره ای شکل که زمانی در زیر زمین بوده ، کنار منطقه ی A234-   سر از خاک بیرون آورد.

تقریبا دویست سال زمینی طول کشیده تا انسان  سوختهای شیمیایی را بکناری گذاشته و با موتورهای کوانتومی  و استفاده از بادهای کیهانی دست به اکتشافات دورتر بزند. پس از آن دستیابی و مهار ضدماده و بکارگیری آن ، انرژی لازم برای ایجاد

خمش در فضا زمان را در اختیار بشر قرار داده و پس از ارسال سفینه های  روبوتیک پایونیر به کرانه های سیاه چاله ها ،

موفق به ایجاد کرمچاله شدیم .

روز سیزدهم

وضعیت هوا یکباره عوض شد . گویی در زمان تغییر فصل ها قرار داریم . این سیاره در مدار یک جفت ستاره ی دوقلو می چرخد . موقع شب در آسمان یک ماه کوچک و یک ستاره ی زرد رنگ بزرگ را میبینیم  که بارها از خورشید ما بزرگتر اما سردتر است.نقشه ی آسمان بطور کلی با آنچه که ما از زمین میبینیم فرق می کند و هیچ شکل شناخته شده ای را تشخیص

نمی دهم. داشمندان سفینه در باره ی تمدن این سیاره به نتایجی رسیده اند.عمر سنگها در ساختمانهای هرمی شکل عجیب و بزرگ که با نقشه های  منظم هندسی در کنار هم ساخته شده اند ، حکایت از تمدنی قدیمی ، در حدود شصت هزار سال پیش دارد. هیچیک از اهالی ، این ساختمانها و منشاء آنها را نمیشناسد . کشف یک استوانه ساخته شده از فلزی ناشناس شور

زیادی بوجود آورده . به اعضای سفینه اجازه داده شده که در میان بومیان سیاره رفت و آمد کنند . آنها به ما بعنوان خدایان

خود نگاه می کنند و با ترس به ما نزدیک می شوند . با توجه یه سرد شدن هوای منطقه خود را با بالاپوشهای پوستی پوشانیده اند و از اینکه لباس چسبان ما در طول دوره های گرما ی روز و سرما ی شبانه تغییری نکرده تعجب میکنند. با توجه به فیزیک و اندام ، آنها بسیار شبیه به نوعی ابتدایی از جنس ما هستند . قد کوتاه ، کله های پرمو ، دندانهای تیز و فکهای چهارگوش قوی در مقایسه با سر ما که بیضی و بدون مو است کمی زمخت و نتراشیده مسوب میشود. همینطور پاهای لاغر و انگشتان کشیده ی ما در برابر عضلات محکم و انگشتان کلفت و پهن آنها بسیار ظریفند . اما بیشترین تفاوت در چشمهاست . چشمان ما بیضی و بسیار کشیده  و متمایل به بالا و همگی به رنگ آبی است اما آنها در زیر موهایی که به آن آبِر می گویند دو چشم با شکلی شبیه به نقاشیهای رنگ و رو رفته روی آن هرمهای عظیم الجثه ی بیابان jz-723 در زمین دارند. ارتباط بین همجنسانشان برخلاف ما که از طریق امواج مغزیست، توسط صداهایی که از میان گلویشان تولید می کنند صورت میگیرد . تولید این صداها توسط تارها ی گلو برای ما بسیار سخت است . قرنها از زمانیکه انسان از این وسیله ی ارتباطی اسفاده میکرد می گذرد و این توانایی در نزد ما بسیار ضعیف شده . مکالمه ی ما با آنها از طریق مبدل امواج مغزی به صوت صورت میگیرد . به همین علت صدای همه ی ما شبیه به هم بنظر میرسد و در آخر اینکه نوع آنها به دو گونه ی نر و ماده تقسیم شده که گاهی دستمایه ی شوخی بچه ها با هم می شود.

روز شانزدهم

گویا استوانه ی فلزی کشف شده کپسولی برای زمان و تمدن آینده بوده و باوجود اینکه تمام اطلاعات و تصاویر آن توسط ما

فرماندهان ارشد سفینه دیده شده اما بر اساس دستورات شورای فرماندهی جزء اطلاعات فوق محرمانه طبقه بندی شده و طبق

دستوری از بیان هرگونه مطلب در رابطه با آن منع شده ایم.

تصاویر بدست آمده شهرهایی عظیم و وسایل نقلیه ی پروازی را نشان می دهند. شکل تکنولوژی آنها با ما متفاوت اما چشمگیر

است . چگونگی ساخت بنا های هرمی ، منابع و مولدهای انرژی . ساختار سیاره ، نوع زبان و فرهنگهای موجود . ساختمان

عظیمی با هزاران فایل نوشتاری ، چیزی شبیه به آرشیو تصویری ما ، نشان داده می شود . سپس جنگی نمایش داده شده که در

طی آن امواج نوری عظیمی از جو سیاره گذشته و باعث انهدام ساختمانها و کوهها می شوند. دشمن یا هر آنچه که به آنها حمله

کرده در تصویر بچشم نمی خورند اما مشخص است که این حمله از فضایی دور و خارج از جو سیاره صورت میگیرد.

تصاویر بعدی ، نقشه هایی کیهانی، شامل تصاویر آشنا همچون کهکشان آندرومدا و راه شیری است که به تناوب بر روی آنها زووم می شود. آخرین تصاویر ستاره ای دو سیاره را نشان می دهد که بسیار شبیه به هم اما در دو کهکشان متفاوتند .

 ماشین عظیمی به چشم میخورد که گویا وظیفه اش ایجاد نیرویی فوق العاده است . چند هزاراستوانه  کوچک با غشایی فلزی به درون سفینه ای غول آسا حمل می شوند.  تصویر با پخش چند منظره ی ثابت از مردان ، زنان و کودکان پایان می پذیرد . سالهاست که ما دیگر چیزی بعنوان جنسیت تفکیکی  در بین انسانها ندیده ایم. منظره ی قشنگ و تاریخی بود.

روز بیست و یکم

کار چندانی در این سیاره باقی نمانده . چند ساعت دیگر از طریق کرم چاله ای عازم پایگاهی دیگر در آنسوی کهکشان هستیم. در این روزها پس از دیدن فایلهای  آکاشیک آن استوانه دچار اغتشاش فکری شده ام. هر بار به بومیان بدوی نگاه می کنم در این فکر فرو میروم که آیا ما آینده ی آنها هستیم یا وضعیت کنونی آنان ، آینده ی ماست ؟.